پی عبارتست از سازه زيرين و بخشی از خاک مجاور آن که تحت تاثير سازه و بارهای وارد بر آن می باشد.
مبحث 7 مقررات ملی ساختمان ايران پی را اينگونه تعريف می کند: مجموعه بخشهايی از سازه و خاک در تماس با آن که انتقال بار بين سازه و زمين از طريق آن صورت می گيرد.
وظيفه پی انتقال بارهای بخشهای فوقانی به خاک زير پی می باشد بطوريکه تنشهای بيش از حد و همچنين نشستهای اضافی ايجاد نگردد.
برنامه ريزی مطالعات
چگونگی مطالعات ژئوتکنيک بستگی به موارد زير دارد:
نوع سازه
بزرگی سازه
اهميت سازه
انتظارات کارفرما
ميزان آشنايی طراح با رفتار خاک
نوع خاکهای موجود در سايت
آيين نامه ها
مراحل انجام مطالعات
جمع آوری مطالعات اوليه از جمله نقشه ها، تعيين موقعيت سازه ای ستونها، ديوارها، پی ها، فشار وارده بر زمين، اهميت سازه، تعداد طبقات، ارتفاع سازه، شرايط بارگذاری، وضعيت سازه های موجود، گزارشهای ژئوتکنيکی قبلی برای محل و يا زمينهای مجاور و نيز نقشه های لرزه نگاری شناسايی های اوليه و بررسی وضعيت فيزيکی محل شامل بازديد از سايت، آثار زمين لرزه، بررسی اثرات عوارض طبيعی کاوشهای ژئوتکنيکی به همراه انجام حفاری جهت دسترسی به جزئيات بيشتر جهت تعيين پروفيل زمين شناسی، شرايط آب زير زمينی، اجرای آزمايشهای درجا و اخذ نمونه های دست خوده و دست نخورده جهت انجام آزمايشهای آزمايشگاهی...
فهرست مطالب:
پی (Foundation)
برنامه ريزی مطالعات
مراحل انجام مطالعات
شناساييهای ژئوتکنيکی
تعداد و فواصل گمانه ها يا چاه های شناسايی
عمق بررسی ها
انواع پی
انواع پی های سطحی
